هارد دیسکها در دهه 1950 اختراع شدند. در ابتدا آنها دیسکهای بزرگی به ضخامت 20 اینچ بودند و فقط مقدار محدودی مگابایت اطلاعات میتوانستند ذخیره کنند. در ابتدا نام آنها “دیسکهای ثابت یا ماندنی” (Fixed Disks) یا وینچسترز (Winchesters) یک اسم رمز که قبلا برای یک محصول محبوب IBM استفاده می شده.) بود. بعدا برای تشخیص هارد دیسک از فلاپی دیسک نام هارد دیسک بر روی آنها گذاشته شد. هارد دیسکها یک صفحه گرد سخت (بشقاب) دارند که قادر است میدان مغناطیسی را نگه دارد، بر خلاف لایه پلاستیکی انعطاف پذیری که در فلاپیها و کاستها دیده می شود. در ساده ترین حالت یک هارد دیسک هیچ تفاوتی با یک نوار کاست ندارد. هم هارد دیسک و هم نوار کاست از یک تکنیک برای ذخیره کردن اطلاعات استفاده میکنند . این دو وسیله از مزایای عمده ذخیره سازی مغناطیسی استفاده میکنند.  میدان مغناطیسی براحتی پاک و دوباره نوشته می شود. این میدان براحتی می تواند الگوی شار مغناطیسیای که بر روی میدان ذخیره شده را بیاد بیاورد.

سرفصل :

هارد دیسک چگونه کار می کند؟

اساس هارد دیسک

نوار کاست در برابر هارد دیسک

ظرفیت و توان اجرایی

اعضای داخلی: بورد الکترونیکی

ذخیرۀ اطلاعات

نحوه انتخاب یک هارد دیسک

جایگاه هارد دیسک

ویژگی ها ی مهم

تشریح مشخصات

نکاتی دررابطه با تهیه هارد دیسک